Zieleroerselen, zotteklap & zever (17)

Eind goed, al goed

De laatste vlucht Troyes was een waardige afsluiting van het jonge duivenseizoen. Alleen weet ik niet, of iedereen het met me eens is. Troyes was vrij pittig, maar niet extreem. Het was warm, maar niet tropisch. Geen gevaarlijke oostenwind en de dagen na Troyes goede condities voor de achterblijvers om thuis te geraken. Hier waren er ’s avonds 44 van de 55 thuis (80%). Op zondag kwamen er vijf bij, op maandag weer twee en dinsdag nummer 52. We hadden nog ongeveer tien duiven thuis (gewond of gezworven), zodat er ruim zestig over zijn van de ruim 100 waarmee we begonnen. Een ongekende score voor het door bossen omgeven Appen!  Sinds dinsdag weet ik ook waar we sportief gezien staan in 2017. Bram stuurde meteen een mailtje toen de eindstanden via de site van de GOU gepubliceerd werden:  1^e club, 1^e kring, 1^e regio en 4^e totale GOU. Een mooie afsluiter voor ons team!

Analyse

Om verder te komen in de duivensport en ik denk in elke sport, moet je veel analyseren! Wat gaat er goed en wat is voor verbetering vatbaar? Afgelopen jaar liet Albert de eerste eieren van de kwekers uitbroeden door “voedsters”. Al kort na de leg werden de eieren weggehaald en begon de cyclus voor de twaalf “kweekkoppels” opnieuw. Zou er verschil in kwaliteit zijn tussen de 1^e en 2^e ronde? Wat opviel was het optimale rendement van de 2^e ronde: 24 jongen! Een aanwijzing dat de gezondheid van de kwekers goed was afgelopen voorjaar. Nooit las ik in de literatuur, of het twee maal leggen  in minimaal tijdbestek van invloed is op de kwaliteit. Is de eerste leg beter, of juist de tweede leg?  “Cindy 404” is een vaalschimmelduivin van de eerste ronde, die vrij hoog eindigde bij de asduiven. Ze bleef ongepaard. Haar zusje en evenbeeld van de tweede ronde, “Tonia 423”, vond wel een vurige jonge doffer. Ik kon haar foppen met een paar kunsteitjes, zodat ze niet zelf hoefde te leggen. Ongepaard leek ze op de beginvluchten de betere prijsvliegster. Op nest viel ze terug en werd overvleugeld door haar zus en “lookalike”.  “Cindy 404” was onze derde duif van Troyes. “Tonia 423” arriveerde als zestiende van Troyes. Een ander voorbeeld is het ouderpaar van “Sara 408” en de nestbroers “Guus 415” en “Steffan 416”. “Sara 408” van de eerste ronde bleef weg van Troyes. De nestbroers arriveerden om 17.10 en 17.11 uur vlak na elkaar op Troyes. Is de eerste ronde dus inferieur?  Een ander voorbeeld: “Gianna 406” was onze eerste duif op Troyes. Van de eerste ronde. Haar nestbroers “Rinus 419” en “Jaap 420” van de tweede ronde winnen beiden prijs, maar trekken geen volle zalen. Is de tweede ronde dus inferieur? Op grond van eigen waarneming zie ik geen verschil tussen de eerste en tweede ronde. Van het ene koppel is de eerste ronde beter, van het andere koppel juist de tweede ronde. Een kweekduivin kan dus best kort na elkaar twee keer leggen, zonder rustpauze, zonder gevolgen voor de kwaliteit van de nazaten.

Schimmel

Drie “schimmeltjes” leverde Albert. Eentje waren we snel kwijt, nadat hij eerder een roofvogelaanval overleefde. De andere twee waren “Wieke 1” en “Wieke 2”. Net als de vaalschimmels “Cindy” en “Tonia” evenbeelden. “Wieke 1” van de eerste ronde trok geen pier uit de grond en bleef op een NPO-vlucht achter. Ze kwam terecht bij “Janny” in de Alblasserwaard. De mevrouw in kwestie is een dierenliefhebster en ze verzorgde “Wieke 1” uitstekend. Zo goed, dat het duifje enkele dagen geleden op eigen kracht terugkeerde. Het leverde leuk en spontaan mailverkeer op. Heb “Janny” toegezegd, dat ik volgend jaar een schimmelduivinnetje uit deze lijn naar haar zal vernoemen, waarmee ze vereerd is! “Wieke2” van de tweede ronde deed het niet onaardig. Zes prijzen scoorde ze, ook van Troyes. Weer een bewijs dat de tweede leg zeker niet onder doet voor de eerste leg!

Rood

Twee vaalschimmels hadden we mee naar Troyes, twee roodschimmels, twee roodkrassen en een schimmeltje.  De roodschimmel “Cor 432” viel als enige uit de toon met een aankomst op 18.42 uur. De anderen waren allen tussen 17 en 18 uur present. Van de vier ingezette vale duiven wonnen er drie prijs. Zijn de roden dus superieur? Welnee, maar ze zijn zeker niet inferieur! 

Zand of stro?

We kunnen hier kort over zijn. Heb geen verschil gemerkt. Als ze paarlustig zijn, paren ze op stro en op zand. Zijn ze laat rijp, dan blijven ze op beide bodembedekkingen ongepaard!  Verschil in rendement tussen hokken en bodembedekking heb ik niet kunnen vaststellen.

Hak of gehakt?

De duiven van Hans Hak uit Maurik timmerden in 2017 weer aardig aan de weg. Twee dagfondoverwinningen in de GOU met één en dezelfde duivin. Da’s een droom en uniek! Wij haalden de “Hakjes” speciaal voor de verdere vluchten. Of ze voldeden en bij ons passen? Laat ik voorop stellen, dat we ze kruisten. Onze eerste duif van Troyes was een driekwart Hak. Da’s hoopgevend. Ook in de derde, zesde, zevende en negende zit een deel Hak. Eén zwaluw maakt nog geen zomer, maar we gaan zeker verder met het “Hakexperiment”. Gehakt maken we dus niet van de duiven van Hans Hak!

Doffers of duivinnen?

We namen, inclusief Venlo, acht keer deel aan een prijsvlucht. Vijf keer begonnen we met een doffer, drie keer met een duivin. Kijken we naar de beste jongen op ons hok, dan valt op dat we geen echte topper hadden. We hadden mede daarom moeite met het aanwijzen van de juiste getekenden. De doffer “Prem 181” deed het van dichtbij heel goed. Was drie keer onze eerste op het hok. Op de NPO-vluchten liet hij het echter afweten. De “Jarno 224”, door Bram gekweekt, won los vooruit de 1^e Teletekst v.a. Peronne. Zo’n duif verdient een kans op het kweekhok in mijn ogen. Als het om regelmatigheid gaat, scoren de duivinnen beter. “Cindy 404”, “Tonia 423”, “Wieke 2”, “Lize 176”, “Jossepos182” en “Gianna 406” bijvoorbeeld. Geen superduiven, maar wel duivinnetjes die hun best deden en er bij de asduiven bij staan.

Medisch

Vorig jaar maakte ik er een dingetje van om volledig zonder medicijnen de eindstreep te halen. Dat lukte toen aardig. Toch doe je jezelf en je duiven tekort als je helemaal niets doet. Uitgestelde lossingen, drie nachten mand, dat doet iets met je duiven. Eén duif, die aardig presteerde, kreeg als enige “one eye cold” dit jaar. Die heb ik toen subiet opgeruimd! Toch bleef het probleem met de oogjes mijn grootste aandachtspunt, vooral omdat je het overal om je heen hoorde. Nog steeds geef ik geen ontsmettingsmix aan de duiven bij thuiskomst. Probeer nog steeds met een halve liter vlierbessensap en zwarte grond met klei en mineralen  de vuiligheid uit de darmen te spoelen. Gelet op de resultaten is dat aardig gelukt. Ik wil dokter Nanne Wolff vragen wat hij vindt van de zgn. “gele druppel” als alternatief voor ronidazole. De “gele druppel” heb ik enkele keren midweeks door het drinkwater gedaan, maar ik hou er niet van om iets te doen zonder te begrijpen wat ik doe. Ik probeer steeds zo natuurlijk en biologisch mogelijk mijn duiven te begeleiden. Als de nood echter aan de man komt, maak ik gebruik van de medische kennis van deskundigen! In mijn geval betekent dat “zo min mogelijk” en met een jaarlijks budget van enkele tientjes. De sport wordt anders onbetaalbaar voor mij.  In de aanloop naar de vluchten geen coli-, tricho of ornikuur. Duiven moeten weerstand opbouwen. Ik wil geen medicijnafhankelijke duivenstam! Als duiven tijdens het vliegseizoen iets oplopen, bijvoorbeeld na meerdere dagen verblijf in de reismand , dan zal ik ingrijpen. Anders is het seizoen naar de knoppen en ik ben wel goed, maar niet gek natuurlijk.

Standen

Bram en Theo hielden keurig alle behaalde prijzen (Bram) en puntentotalen (Theo) bij. Dat werkte verhelderend. Zal Albert vragen om de klassementen bij deze “Zieleroerselen” te plaatsen!    (wordt vervolgd)

 --------------------------------------------------------------------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------